*szli sobie ścieżką, da?*

*zatrzymała go, wściekła*
Co to miało znaczyć, co?
*spytała, trzymając go za ramię*

co? *spojrzał na nią*

Ten wzrok, kły, wszystko!
*warknęła*
Chciałeś go zabić czy co?!

nie! *rozłożył ręce*
nie wiem.
kurde, po prostu, ze złości.
do rękoszynów by nie doszło... *dwrócił wzrok*

Ze złości?
*spojrzala na niego jak na wariata*
Bo co? Miał długie włosy?

nie wiem czemu.
mój mózg po prostu wysłał do mojego ciała takie bodźce!
ja nie panuje nad tak zwanymi emocjami *powiedział i padł na kolana na ziemię. usiadł na piętach i spojrzał na nią*
przypuszczam, że czułem coś co mozna nazwać zazdrością, gdy usłyszałem twój śmiech.

Sam mnie namawiałeś
*usiadła na ziemi i przetarła oczy*

wiem.
ale ja nei wiem co sie wtedy stało.
*popukal sie w głowę* to nie działa chyba jak powinno.

Skoro tak mówisz
*mruknęła*

*spojrzał na nią*
przepraszam że ci może szanse na randkę zepsułem...

Ma mój telefon
*mruknęła ,patrząc gdzieś w górę*
Poza tym nie był zbyt inteligentny. Typowy macho.

przepraszam... *westchnął*
chyba nie powinienem być wypuszczany do ludzi...

Nie tragizuj
*spojrzała na niego karcąco*
Nic nie zauważył.

ale to jest prawda.
nie potrafię nad sobą panowac.
*powiedział*

Potrafisz
*powiedziała*
Jakbyś nie potrafił, to ja bym już niezyła. Albo on by nie żył

ale głód, a impulsy to coś innego.
*próbowął jakoś wyjaśnić to co sie z nim dzieje*

Ojeju
*jęknęła*
Jeżeli wyjdziesz z założenia, że siedzenie w pokoju to najlepsze wyjście, daleko nie zajdziesz.

słuchaj, ja jestem ząłożenia że wszystko co sie tyczy mnie jest chore.
poza tym, ty masz przyszłośc, moze miłość przed sobą, kogoś kto cie pokocha.
a ja?
*spóścił wzrok*

A ty, jak będziesz chciał, masz przed sobą taką samą rzyszłość
*warknęła i siępodniosła*
Ale lepiej zwalać wszystko na to, że jesteś wampirem i nie robić nic
*zaczęła iść w stronę akademika, wściekla*

*westchnął. i zamknął oczy. wyglądąło to jakby cień po prostu go pochłonął i za chwilę gdzies przed nią zza drzewa wyskoczył*
dobra, przyznaję masz rację.
ale ja chyba polubiłem dramatyzowanie.

*zawał*
Nie rób tak nigdy więcej!
*powiedziała, oddychając głęboko*
Widzę właśnie, że lubisz
*powiedziała, gdy już jako tako doszła do siebie*

*lekko ją objął jakby chciał by jej serce się uspokoiło*

*zachciało jej się płakać*
Już mi lepiej
*powiedziała cicho*

*przesunął powoli ręce na je ramiona (tka wiesz jak to w jego wykonaniu wyglądąło - sexy :P)*
napewno?
*spojrzał na nią (oj, on nie czuje odległości :P)*

(ojoj *rozpływa się* <3)
Tak
*powiedziała jakoś ledwo przytomnie*

*odsunął sie trochę od niej*
to.... możemy isc dalej? *chyba zauwazył ze ona się rozpływa :P(bo już nei mówmy o nas :P)*

Tak, to jedzenie już jest zimne
*powiedziała i zaczęła iść trochę za szybko*

*odrócil sie na pięcie i podbiegł do neij zlapał ją za nagarstek i zatrzymał*
dlaczego uciekasz?
(słuszność ma trevor :P ona ucieka :P)

Nie uciekam
*powiedziała, nie patrząc na niego*

wiec czemu idziesz tak szybko.
zwolnij.
dobrze?

Dobrze, zwalniam
*zwolniła, ale tak tyci tyci*

*puścił jej rękę. spokojnie z anią nadążął, bał sie tylko by ise w tym pędzie nei wywróciła*

*szła sobie dalej tak szybko, z każdym krokiem przyśpieszając*

*po kilku minutach nie wytrzymał i złapał ją w talii przyciągając ją do siebie od tyłu. oparł neimal głowę na jej ramieniu*
powiesz mi co jest nie tak?

Nie mogę doczekać się naszego żartu, tyle
*skłamała bez mrugnięcia okiem*

ta, jasne. *puścił ją słysząc znowu jak jej serce wali.*
to chodź. kto pierwszy niesie to żarcie *uśmiechnął sie do neij i zaczął biec przed sibeie tak wolno dosć.*

*bez najmniejszego problemu go dogoniła, a nawet wyprzedzila*

*jakby się postarał to za 2 sekundy byłby po drugiej strnei kontynentu, no ale po co? biegł tak sobie za nią w pewnej doległości i tak oto dobeigli do akadmeika*