*Wysiadła. Wyglądała okropnie- cała w czerni, miała krótkie brązowe wlosy i była cała wychudzona. Wzięła swoje walizy, ale nie miała siły ich dzwigać. Usiadla na lawce i tępo wpatrywała się w niego*

*szedł do akademika. zobaczył ayumi. od razu jej nie poznał, zmieniła się. ale po chwili podbiegł do niej i przytulił ją tak jak siedziała. uklęknął przy tym na ziemi*

*Spojrzała na niego, nie wiedząc co się dzieje*
Nath?
*przechyliła głowę i przygryzła palec. Już nie miała długich paznokci*

*spojrzał na nią niemal ze łzami w oczach*
ayumi.... *zamrugał gwałtownie przez co po policzkach pciekły mu łzy*
c-co sie działo.....? g-gdzie byłaś?

Nie płacz
*zaczęła mu szybko ocierać łzy rękawami*
W domu. Nie płacz, proszę..

*powstrzymał sie od płaczu i patrzył na ayumi dalej szklącymi oczami*
ale... czemu nie napisałaś? czemu tak nagle wyjechalaś?

No bo
*mocniej przygryzła palec*
No bo...mój brat...on
*zacisnęła oczy, żeby nie płakać*
ja pojechałam na jego pogrzeb
*wydukała w końcu*

*przed oczami zauważył jedno ze swoich licznych malowideł, które naszkicował własną krwią.*
*przytulił ją*
nie płacz, ayu... nie płacz....

Nie płaczę
*wyjąkała cicho, lekko sztywniejąc*
Przepraszam, że nic nie napisałam...

*potknął jej twarzy dłonią*
nie przepraszaj... już, już wiem...
to musiało być dla ciebie okropne.
*otarł jej policzki z dwóch pojedynczych łez*

Było
*mruknęła, a potem spuściła wzrok*
A jak ty żyłeś, co?

*chciał by na niego patrzyła, ale wolał tego nie mówić. nie chciał by sie może rozpłakała czy coś.*
jak zjawa... *powiedział cicho i wbił wzrok w beton*
co prawda jadłem, spałem i żyłem dalej, ale chyba wszyscy odnieśli wrażenie że byłem nie obecny.

Rozumiem
*poczerwieniała*
Aa...a...znalazłeś sobie kogoś, czy coś?

*wyglądał jakby miał się zaraz rozbić na kawałki*
skąd ten pomysł, co?

No bo...dużo czasu minęło i tak dalej
*przygryzła wargi*

wiesz czym jest miłość?
*spytał retorycznie*
miłość to czekanie na drugiego gdy ten odchodzi.
miłość to wypatrywanie przez okno jego powrotu.
miłość to czekanie.
tylko czekanie, czekanie na tę druga osobę.
*powiedział*
a ja czekałem i mogę czekać ile będzie trzeba na ciebie.

*zaczęła płakać*

*zaczął ocierać jej łzy*
nie płacz... proszę cię...
*przytulił ją*

*przytuliła się do niego*
Tęskniłam za tobą. Ale przez miesiąc w ogóle nie wychodziłam z łóżka. A potem było mi głupio, żeby coś napisać...

*pocałował ją w policzek tuląc ją do siebie*
ciii....
ja też tęskniłem, i to bardzo. każdego dnia.

Ale...ale...
*zaczęła ocierać łzy bluzą*
Cody ci nic nie przekazała, czy coś? Ciężko ci pewnie było...

cody... nie rozmawiałem z nią praktycznie, poza tym ona wzbudza we mnie dziwne odczucia.
nie przepadam za jej towarzystwem.
*wyznał szczerze*
nico i marie mówili, że musiało się stać coś ważnego, coś czego nie mogłaś wyjaśnić smsem.
jeżeli się uśmiechałem kiedy icbeie nie było, to zwłaszcza dzięki nim.

Cody wiedziała, bo moi rodzice do niej zadzwonili.
*pogłaskała go po policzku*
I będe musiała im podziękować. Dobrze, że się tobą zajeli.

*pocałował ją czule w usta*
tak się cieszę, że już jesteś tu, ze mną.

Obiecuję, że już nigdy tak nie zrobię
*przygryzła palec (jak L xD)*
Dlaczego my się wyprowadziliśmy?

stary akademik mają zburzyć.
powodów nie znam, ale z tego powodu się wynieśliśmy.
*powiedział*

Rozumiem. To może oprowadzisz mnie po nowym, co?
*uśmiechnęła się najlepiej jak umiała, ale to i tak marnie wyglądało*

*uśmiechnął sie do niej lekko*
jeżeli masz siłę to tak, ale najpierw chyba cię zaprowadze do twojego pokoju.
*wziął jej bagaże.*
mieszkasz z alex, tak było też tam, prawda?
*pomógł jej wstać*

Tak
*przytaknęła*
Każdy się pewnie dużo zmienił....poopowiadasz mi co się działo, dobrze? Ty dalej mieszkasz z Terukim?

tak.
*powiedział*
chyba do tych do których nie przeprowadziły się drugie połówki tyczy się stare rozmieszczenie
*spojrzał na ayumi*
chodźmy do twojego pokoju. tam ci wszystko opowiem.
*poszli*