*wszedł do kuchni. zaczął coś tam grzebać itd itp. wyszło mu: puire, jakiś dziwny sos brązowo-pomarańczowej barwy i coś z miesa. wział to na talez i wyszedł zabierając szklankę soku ze sobą*

*wszedł do kuchni. coś tam porobił i wyszły mu naleźniki które zwinął w ruloniki w środku z dżemem. odzobił to smeitaną i wyszedł do stołowki z dwiema porcjami*

*zaczął szukać w lodówce lodów cytrynowych. znalazł. wział i wyszedł*

*wszedłi zaczął coś tam majstrowaćjak zmajstrował kurczaka w potrawce i sałatkę wyszedł*

potrzebuję śniadanie dal marie pod nazwą niespodzianka.

aha
*powiedział wysłuchawszy instrukcji*

umiesz zrobic coś dobrego dla niej?

kochany, ja umiem wszystko :P
*zakasał rękawy pizamy i wział się za gary*

*po jakimś czasie skończył i podał nico talerz*
masz.

dzieki nath jesteś świetny
*uśmiehcnął sied o neigo i poszedł*

sie wie :P
*ząsmiałsiei też wyszedł*

*Weszli razem*
To co?

to podaj mi następujące składniki...
*wymienił składniki wertując przepis*

*podawała mu*
Mam nadzieję, że ci wyjdą...

ja mam ku temu pewność :)
*powiedział mieszajac składniki itd.....*

*usiadła na blacie*
To czekam z niecierpliwością ^^

*jakiś czas później*
chces zpomóc? to weź nóż i powycinaj z ciasta jakieś kształty własne :)
*uśmeihcnał się do neij i spojrzał na blat w obrusie z ciasta.*

ok
*zaczęła wycinać jakieś dynie i tak dalej*
To bardzo fajna zabawa ^^

wiem :)
*uśmeihcnął się i coś tam wkomponował do duzego ciastka przedstawiajacego czarownicę na miotle*
to jest ciastko specjalne. nie zjadać jak co :P
*wskazał i kładł te wycięte wzory na blachę*

Znowu usiadła na blacie i przygryzła pacle*
Fajnie, że lubisz gotować ^^"

też mnei to cieszy.
*uśmiehcnął się. włożył blachę do pieca i czekał. potem się ciastka już zrobiły, wyciągnął je i przesypał na talerz*
no to terazx coś dla ciebie
*podał jej duze ciasto specjalne*
tylko jedz uwaznie bo sobie zęby połamiesz.

To dla mnie
*zaśmiała się i zaczęła jej jeść*
Pycha ^^
*pogłaskała go po ramieniu, cała się brudząc lukrem*

no ja myślę, ale uważaj na nadzienie... *spojrzał na nią jak na święty obrazek*

Nadzie...
*nie dokończyła, bo coś ugryzła*
ał!
*mruknęła i się zaksztusiła tym czymś*

*'nie połknij tego tylko' - poprosił w myślach i pomógł jej tak że sprawcę zadławienia wypluła*

*wypluła na rękę i spojrzała na to coś, a potem na Natha, nie wiedząc o co cho*

mianowicie, to co cie o mało nei zabiło to pierścionek mojej babci.
*powiedział i pocałował ją w policzek*
i chciałbym ci go dac jako pierścionek zaręczynowy.

*znowu się zaksztusiła i zemdlała z wrażenia*

(nikt jeszcze nie mdlał, co?)

(nie mdlał ^^)
*prawie mu z blatu zleciała, ale ją złapał i tak ją w ramionach trzymał na rękach. ona wciąż miała piersionek w zaciśniętej pięści*
ayumi... ocknij się... *pocałował ja w czoło*

Otworzyła oczy tak lekko*
śni mi się, prawda?

rozczaruję cię, ale to czysta prawda.
*powiedział*
powinnaś przyjmowac wiecej cukrów,  wtedy ryzyko zemdlenia i upadku będzie mniejsze poza tym nie mdlej mi bo myslałem że zawału dostanę, myślałem że cie zabiłem.

Jak można umrzeć z radości, to tak
*uśmiechnęła się lekko*

z radosci nie, tylko ze smutku.
*pwiedział i pocałował ją w czoło. spojrzał an nia*
a pierścionek babci masz , Światełko?

Mam
*pokazała rączkę*
Oj, nie mogę uwierzyć

to uwierz. *uśmeihcnął sie*
bo jutro przyjdę znów z wielki mciastkiem :P

Niedobór cukru
*zaśmiała się*
Ale...pewny jesteś?

czy gdybym nie był pewien czekałbym na dziewcyznę która uciekła 2 miesiace? *spytał*

No nie
*dotknęła rękami jego policzka*
Nie zasługuję na ciebie.

zasługujesz.
*powiedział*
i dlatego przyjmiesz ten pierścionek

Bo chcę być twoją żoną
*uśmiechnęła się szeroko*

*uśmiehcnął się i pocałował ją*
a mnie to bardzo cieszy :)

To co teraz?
*spytała dziecinnie*

podtuczę cie tymi ciastkami :):P

Dobrze
*zaczęła się podnosić*
Co ja bym bez ciebie zrobiła, co?

*postawił ja na nogi i podał jej talerz z ciastkami*

*zaczęła jesć*
Ale nie znajdę tu kolejnego prezentu?
*zażartowała*

nie, to całkiem zwyczajne ciastka :)

To dobrze
*chrupała dalej8
Ale czemu tak nagle?

nagle to by było jakbyś przyjechała i ja bym wystrzelił ze ślubem.
*powiedział*
nagle... cóż, ja się na to zbierałem a potem mi znikłaś.
dwa miesiące czekałem.
a potem następne dwa niemal.

Tak długo?
*zdziwiła się*
Czemu?

żeby nie było nagle
poza tym, może chciałem byś była ... zaskczona?

Nie byłam?
*ząsmiała się*
Cudnie. Będę opowiadać wnukom, jak ich dziadek o mało co nie zabił babci.

a wnuki potem do mnie: dziadku czemu nie zabiłes babci? :P
*uśmeihcnął isę*
a ja im na to;' ba ją kocham :)

Myślisz, że aż taką wredną babcią będę?
*zaśmiała się*
Ładna odpowiedź ;)

nie, uważam że będziesz wspaniałą babcią :)
*uśmiehcnął się*

Myślisz?
*zamyśliła się*
Mam nadzieję, że tak. Bo się troszkę boję.

czego? nie przesadzaj, taka kochana osoba jk ty, światełko, nie ma sie czego bać.
chya ż ejest czoś o cyzm ja nie wiem a czego ty się boisz.
*powiedział*

No bo moi rodzice nie byli najlepszymi rodzicami
*wzruszyła ramionami*
Nie chciałabym być taka sama.

i wierz mi że nei będziesz.
to że mnie budzony potem nie znaczy że ja też tak będę robił.
*powiedział*

Na pweno
*poglaskała go po ramieniu*
Będziemy mieć szczęśliwą rodzinkę, co?

tak, i to bardzo szczęśliwą :)

A myśłałeś już nad świadkiem?
*spytała, pochłaniając kolejne ciasteczko*

hmmm... rochę tak, ale nie mam pewności którego bym wolał.
wacham się między Annim, Nico i Eizamem.
*powiedział*

Trudny masz wybór
*zaśmiała się*
Ja bym na twoim miejscu rzucała moneą, czy coś.

*uśmiehcnął isę*
wiem :)
ale tak chyba najpoważniej myślę nad nico lub eizamem.
jutro albo coś rzucę monetą :)

Zawsze mogę ja ci pożyczyć
*zaśmiała się*
taką szczęśliwą, żeby dobrze wypadło :P
*zamyśliła się*

znając moich przyjaciół to źle nigdy nie wypadnie :)
*zaśmiał isę*

Też prawda
*pokiwała głową*
A kogo ja mam wziąć? o.O

w sumie masz duży wybór.
marie, usagi, costa.... *zaczął wymieniać*

No właśnie i w tym problem
*zaśmiała się*
Bo za duży!

no. ja z tego dużego wyboru miałem kartkę i sobie skreslałem plusy i minusy.
minusów zazwyczaj było mało ale ta metodą zostało trzech :P

To czekaj
*zaczęła szukać w kieszeniach wieelkiego swetra. Znalazła kartkę*
Jest tu gdzieś długopis?

hmmm.... *rozjerzał się*
tu nie.... ale może na stołowce jest.
*pociągnął ją za rękę i wyszli z kuchni na stołówke*

*wziął ciastka i wyszedł z kuchni*

*Weszła do kuchni i zaczęła coś szukać do jedzenia. W końcu wzięła jakoś dużo rzeczy (^^) i wyszła*

*Próbując się choć trochę uspokoić zaczęła, krok po kroku, robić herbatę*

*wbiegł do kuchni tym razem już mało brakowało by sie wyłożył. otzepał isę i sprawdził czy wsystk jest si i podszedł do niej*
i jak?

Gotowa
*idealnie skończyła*
I jak? Mamy jeszcze 5 minut
*uśmiechnęła sięnerwowo*

iść to zanieść i dziobek na środku?

Za sekundkę
*złapała go za rękę*
Jak się czujesz?

zestresowany, zestresowany, zdenerwowany, boję się, boję się, zestresowany.
tak to chyba to

*Pocałowała go czule*
Nie możesz tego okazać
*powiedziała poważnie*
Bo będziesz tchórz. Musisz pokazać, że jesteś silny i potrafisz utrzymać rodzinę i o każdego zadbać
*pogłaskała go po głowie*
Ok? Bierz herbatę.

*wziął na tace filiżanki itd i wyszedł w pośpiechu*

*Wyszła za nim*

Umiem robić tylko płatki z mlekiem i tosty
*zaśmiala się, ciągnąc go za rękę*

to poprosze płatki

Jakie?
*zaczęła przeszukiwać szafkę*
Wybierz sobie
*pokazała mu co jest i zaczęła nurkować w poszukiwaniu miseczek*

*wział cornfalkesy i jakis muszelki czekoladowe*
mieszankę wedlowską :P

Rozumiem
*zaśmiała się i wzięła sobie muesli z owocami. Postawiła na małym stoliku dwie miseczki, łyżki i mleko*
Gotowe ^^

no i widzisz. mamy śniadanie :P
*w misce miał proporcje 1:3 mleko do płatki ^^*

*u niej na odwót*
Smacznego
*zaśmiała się*
Jak dzisiejsze sny?

jakby brak. *powiedział*
ale to nawet dobrze raczej..
a twoje?

śniła mi się mama
*zasmiała się*
Głupi sen

chyba nie. wydaje mi się że bardzo... miły...

Tak
*zaśmiała się*
Śniło mi się, że do domu wróciła. Przy tobie mam miłe sny.

to moze zrób mi zdjecie i trzymaj je przy łóżku
*aproponował*

Albo będę się zakradać do ciebie w nocy i spać z tobą
*zaśmiala się*

w nocy wyglądam okropnie jak spię sam bo wogóle się nei przejmuję w czyn dokładnie śpię. a moje pizamy są dość wytargane rpzez los ^^""

Nie wyglądasz okropnie
*złapała go za rękę*

*lekko isę zarumienił*
ja gadma tak jak ty.
i wchodzi ż eoboje kłamiemy z tym wyglądem.

Kłamiemy?
*spojrzala na niego uważnie*
Ale ja mówię co myślę.

*zrobił minę stylu 'ojej'*
nie o to...
bo patrz, ja mówię ze ejstem okropny.
ty mówisz że jestes okropna.
i tu kłamiemy.
bo w sumie ty jestes śliczna dla mnie.
a ja podobno jesteś śliczny dla ciebie.
rozumiesz teraz o co mnie chodziło?
*spytał*

*zamyśliła się*
A dla mnieto kwestia samooceny
*przygryzła palec*
ja nie uważam, że jestem śliczna. Nie wiem jak ty myślisz o sobie.

to Zacznij uważać że jestes śliczna, bo ja cię będę o tym informował przy każdym spotkaniu.
*powiedział*
a co ja myślę o sobie?
mówiłem ci to już keidyś.

Wiem, ze wsyzstko jest kwestią spojrzenia, czy to na innych czy na sibeie.
Dla mnie jestes piękna,a ja...
hmmm.. takie z deka straszydło.
*skończył jeść*

*uśmiechnęła się lekko*
A ja ci mowię, że nie jesteś straszydło
*odgarnęła włosy*

dobra, jak chcesz.
w taim razie ty jestes śliczna, a ja nie ejstem strasyzdło,ok? ^^
*zasmiał się*
skończyłaś?, to pozmywam...

Pozmywamy razem
*też wstała a potem rozdzierająco ziewnęła*
Ojej

*pocałował ją w policzek i poszli zmywać. pozmywali*

Ja chyba pójdę spaać
*ziewnęła znowu*
Przepraszam, ale strasznie śpiąca jestem
*przetarła oczy*

ok, ja też, dobranoc.
*pocałował ją*

branoc
*pomachała mu i poszła spać*

*poszedł spać też*

*Wyciągnęla jogurt i usiadła na blacie*

*wszedł do kuchni czy gdzie to oni są dopinajac ostatni guzik u koszuli. spojrzał na dziewczynę*
cześć... i smacznego.

*zmierzyła go z dołu do główy i z góry do dołu*
Hmm.
*mruknęła*
Witaj
*znowu go zmierzyła*

coś nie tak? *spytał aglądajac do lodówki*

*przewróciła oczami*
Czy ja wyglądam jak informacja?

tylko pytam.
*powiedział wyjmując z lodówki mleko i patrzą cna nie uwaznie*

Och. Rozumiem.
*powiedziała ironicznie i spojrzala na niego*
Nie słyszaleś, że z obcymi się nie rozmawia?

to w takim razie nikogo by sie w rezultacie nie znało *odpowiedział nalewając sobie to mleko do szklanki*

Filozoficzne myśli mleczarza
*prychnęła*
Normaalnie poszło mi w buty!

ze mnie mleczarz taki jak z ciebie chodowczyni drobiu, wiec wiesz.
*napił się mleka*
zawsze jestes taka niemiła?

Czy ja jestem nie miła?
*zamrugała słodko oczkami*
Jak możesz?!

cóż, trochę ot Ty oschle i zimno brzmisz.
poza tym słodkie oczka nie załatwiają sprawy.
mleka? *zaproponował wskazując na butelkę na blacie*

A ile ma procent tłuszczu?
*spytała*
Skończyłeś szkołę muzyczną, że oceniasz jak "brzmię"?

1,5 jeśli sie nie mylę. *powiedział*
nie, nei skończyłem. ale wiem jak brzmią ludzie.

No to ok
*powiedziała*
Możesz mi trochę nalać
*odstawiła swój kubeczek z jogurtem*
Więc nie oceniaj jak nie skończyłeś.

nie oceniam cię, tylko pytam. *nalał jej w szklankę mleka*

*wzięła tą szklankę i dokładnie zaczęła oglądać*
O dużo rzeczy pytasz.

nie ja jeden, wierz mi. dużo osób w akademiku zadaje pytania. niektórzy na nie odpowiadaja, inni nie.
*powiedział*
pytać mżna, tylko nie zawsze otrzymuje się odpowiedź *wypił mleko*

Po co pytać jak nie ma odpowiedzi.
*upiła trochę*
bezsens.

*milczał patrząc w przestrzeń*

*wypiła do końca mleko i odstawiła szklankę z hukiem*

a to po co było? *spytał patrząc na szklankę i na nią*

żebyś mial kolejny powód do pytań
*owinęła sobie włosy wokół palca*
panie nieznajomy

andrew jestem. *powiedział*

Lulu
*kiwnęla głową*
Nie można było tak od razu?

można było. *odpowiedział*

*wbił do kuchni i psojrzał na obecnych*
cześć annie...
eee... cześć tobie, jestem yaten

*zmierzyła go od góry do dołu i od dołu do góry*
Lulu
*powiedziała, krzyżując ręce. Jednak się leciutko uśmiechnęla*

*wyglądał jakby nie wiedział gdzie jest i co tu robi, ale dobra.*
co tu robicie ciekawego, co? *spytał*

ona siedzi, ja stoję i prowadzimy dosć rozwlekłą konwersacje na tema pytań, \yaten.
*wyjaśnił*

*skinał głowa że niby rozumie*

Pasjonujące
*prychnęła jak kot*

tak, własnie...

*spojrzał na lulu*
a ty nie w humorze?

Skąd tak absurdalna myśl?
*postukała paznokciami*
Ja i zły humor?!

hmmm... z tego? *zwrócił uwage na jej ton*

Mądrala
*zrobiła mu niu niu*
Za dużo kombinujesz.

eizam też tak mówi i marie tez coś wspominała o tym.
*pwiedział*

to żekombinuje to akurt jego atut.
*dodał*

Z której strony?
*spytała*

z tej że zdolnosć dedukcji pomaga w życiu, lulu.
*powiedział*

Zdolność dedukcji może tak
*wzruszyla ramionami*
Ale kombinwanie nie.

jak kto to widzi. *powiedział*
mozemy zmienić temat??

*odgarnęłą włosy i spojrzała na nich uważnie*

no co? *spytał lulu*
tacy wkurzajacy jestesmy...?

*myślał ale nie mógł nic wymyślić*
dobra, łapię, tematy się skończyły...

Nawet się nie zaczęły
*powiedziała*
Nie nudzicie mnie...tak strasznie. Leprze to niż siedzenie w pokoju.

tż racja... to moze pwoiedz coś o sobie

Najpierw ty
*wskazała na niego palcem*
Dostosuję się z długością.

jestem z tokio. urodziłem się 11 września, mam 1m74cm i jestem spod znaku panny. Mam jedną starsza siostrę. Całe życie mieszkałem w japonii. Jaki jestem? nie umiem tego opisać. czy jestem zajęty cię raczej nie interesuje. ponoć dobrze rysuję,... nieumiem o sobie opowiadać

*weszła zaspana do stołówki*
czeeeeść
*przeciągnęła się*

amelie *spojrzał na nią*
wstałaś? *uśmiehcnął się*

*przetarła oczy*
tak się dziwnie złożyło, że wstałam ^^
*spojrzała na nową*
amelia jestem

o hej amelia :]

Trzy zdania
*zamyśliła się*
Urodziłam się w Anglii, mamusia bardzo mnie skrzywdziła z imieniem, ale tatuś uratował sytuację dając mi na drugie Lulu. Lat mam 16, wzrost ci do nieczego nie potrzebny. Zajeta....nie i też rysuję. Najlepiej.
*wzruszyla ramiuonami*
Starczy?

Lulu
*powiedziała do Amelii*

może być. mi pasuje.
*powieział*

miło mi
*uśmiechnęła się do niej, podeszła do lodówki, wziela sloik z ogórkami kiszonymi i usiadła na blacie. otworzyla sloik, wyciagnela ogórka i zaczela jesc*
co tam?

Miło, że jesteś usatysfakcjonowany
*wzruszyła ramionami*

*spojrzał na ameilę* cały słoik chcesz zjeść?
mnie nie dasz nic? *zrobił piekne oczeta*

*spojrzał na lulu*
i co teraz? pwoiesz coś?

hmm...
*odgryzła kawałek ogórka*
nie dam
*pogryzla, polknela i pokazala mu jezyk*

Jesz ogórki?
*spojrzała na Amelię*
To obleśne
*wzdrygnęła się*
A co mam powiedzieć? A może mam zacząć skakać?

wredna bestia jestes ale i tak cie kocham :)
*oparł isę o blat i patrzył na amelie*

a róbta co ccheta, dla mnie to ty mozesz nawet na rekach chodzić... *powiedział*

*spojrzała wyrozumiale na lulu*
mi smakują, tobie nie muszą

popieram *poparł amelię*

ja tez bym tak chciał ogórki... apetyt ludziom robisz :P
*uśmeihcnął isę do amelii*

Współczuję ci takiego smaku
*prychnęła*
Niestety, nie jestem małpką z cyrku.

*chciał ocś propos tego powiedziec ale się powstrzymał. w zwiazku z tym ze blat jest duży to usiadl sobei na nim tak jak dziewczyny*

a ja tobie wspolczuje takiego charakteru
*powiedziała spokojnie i dalej jadla ogórki*

*zaczęła machać noga, nieziemsko znudzona. Nie miała co robić*

Nic ci do tego
*odpowiedziała jej słodko*

panie, yaten... co robimy? bo zaczyna sie robić nudno.... *spytał*

*odstawila ogorki na blacie*
na szczescie nie moja
*ziewnęla*
ja moge isc spaaać

znowu? *spojrzał na amelie*

*spojrzała na Anniego i Amelię*
Hmm
*zamyśliła się*

nie myśl za dużo bo sie zmęczysz *zaśmiał się d siebie*

tak
*rozesmiala się*

Nie jestem tak głupia jak myślisz
*syknęła do Yatena*

och, ale nikt tak nie pomyslał lulu...
*powiedziała łagodnie*

*Wzruszyła ramionami, zeskoczyła z blatu i poszła do lodówki*

no odbra, przepraszma już weź sie nie denerwuj tak... *poddał isę*

lulu ogólnie ma zły humor ale nie chce tego przyznać.
*spojrzał na lulu*

druga cody?
*mruknęla zaspana*

Ok
*podniosła ręcę*
Poddaje się, tak mam zły humor? Zadoowoleni?

coś jakby *powiedział i spojrzał na lulu*
usatysfakcjonowani.

ja chce do mojego seme T_T *wwestchnął patrząc isę tępo w sufit*

*zrobilo jej sie niedobrze i wybiegla z hukiem*

Ke?
*spojrzała na Yatena, a potem wyciągnęłą z lodówki kolejny jogurt*

*popatrzył za amelią nie wiedząc co jejsię stało*

S-e-m-e *przeliterował jje*
poszukaj sobie w słowniku.
*dodał*

To mi przynieś słownik
*usiadla na krzesełku*
A tej co?

moze to te ogórki, albo ktos tu zostanie ojcem... *dedykcja i big smile*

*spojrzał na yatena i zrobił dziwną minę ala 'serio?'*

Ojej
*westchnęła*
Te płacze po nocach. Współczuję...

czego współczujesz? *spojrzał na nią  zchęcią mordu*

*miał nadzieję że andrew udusi degenerantkę ^^" *

Małe dzieci są okropne
*spojrzała na niego jak na idiote*
Są male i płaczą. A ona za miesiąc będzie wielka jak balon. I w imię czego?

*wrocila do stolowki i usiadla na krzesle, byla blada, patrzyla po nich, ale nic nie mowila*

*zszedł z blatu i złapał andrew za ręce od tyłu bo widział że ten ma zaiar dojść do rękoczynów*

jesteś... jesteś.... *spojrzał na yatena* puszczaj!

*jak się wyrwał to podbiegl do amelii*
nic ci nie jest?

*przewróciła oczami*
Jestem szczera

a moim zdaniem jestes okropna. *powiedział do lulu krzyzując rece na piersi*

nie, ja sie dobrze czuje, ale co tu sie dzieje?!
*spojrzala na niego przerażona*

lulu dośc zdenerwowała mnie i yatena.
yatena chyba nawet bardzije ale nie ważne... *westchnął*

Uraziłeś mnie do cna
*przymknęla oczy*
Co, mam skakać z radości?

a rób co chcesz mi to swobodnie zwisa i powiewa.
*odparł lulu*

uspokójcie sie wszyscy, kobiet w ciąży nie wolno denerwować
*powiedziała wściekła na nich*
zachowujecie sie jak dzieci w przedszkolu

przepraszam. *powiedział*
a ty tak naprawde jestes w ciąży?

ja nic nei robię. *poddał isę*

*uśmiechnęła się do niego*
raczej tak, to źle?

mim zdaniem to dobrze. *uśmiehcnął isę do amelii*
nawet bardzo dobrze, ale mówiłaś że ty nie chcesz mieć jeszcze dzieci.

niespodzianka
*roześmiała się wesoło*
będziesz ojcem :)

i bardzo mnie to cieszy *uśmiehcnął się*
kocham cię, wiesz to? bo ja nie wiesz to ci przy łózku postawię kartkę takiej treści i sie nagram na magnetofon. *objął ją*
ale na pewno dobrz eisę cyujesz?

ja też Cię bardzo kocham :) i bardzo dobrze się czuję
*usmiechnela sie*

to dobrze. *pocałował ją w policzek*
a śniło ci sie coś rpzez ten cały czas, co?
Bo śpisz dużo ^^"

*załamała się wszystkimi naokoło*

*Weszła ( w ciuchach Terukiego), ciągnąc Terukiego za rękę*
Hey wam?

*tak się ukonił i uśmeihcnał do ludu*

*uśmeihcnął isę do usagi i terukiego i załamał lulu*

*załamała się jeszcze bradziej*
Tak, tak, jestem Lulu, cieszmy się.

*spojrzała na Terukiego*
A ja Usagi

a ja teruki
*mruknał i szepnął usagi na ucho coś w stylu 'nie lubie jej'*

*miał przemożną ochote walnąć lulu prze łeb*

Ja też
*powiedziala mu bardzo, bardzo cichutko*
Ale ci...

*ocknela sie z rozmyslan*
nie pamiętam o czym snilam ^^
hey usagi

*dalej machała nogami, totalnie znudzona*

Hey kuzynko
*uśmoechnęła się do niej*
Jutro przyjedzie Hotomi

*ojął usagi i terukiego*
ja tez tak sądzę ^^ nie wiem co gadacie ale też tak myślę ^^

*objął amelię i pocałował czule*
oj, kocham cię. teskniłem jak spałaś ^^"

*uśmeihcnał isę do yatena*

ooo, a po co hotomi tu?
sorry, ze tak dlugo spałam
*powiedziala do anniego i mocno sie do niego przytuliła*

To co chcesz jeść?
*mruknęła do Terukiego*
Dzieciaku
*spojrzała na Yatena*
Co się tu dzieje?

*spojrzała na sufit*

nie szkodzi *uśmeihcnął isę*
(dziewczeta ja za chwilę spadam więc mam pytanie dok jutro czy chłopaków ma po porstu położyć spać?)

dobr aja idę pa
*poszedł sobie*

(dokonczymy jutro)

*dopiero teraz przyjrzala sie usagi*
to są twoje ubrania?

ja coś słodkiego *odpowiedział usagi*

moje

Hotomi się rozwodzi
*powiedziała chłodno, podchodząc do lodówki*
I nie są moje. Potrzebowałam odmiany.

*położyla się na tym blacie*
(obojętnie ^^: jak wolisz)

(to ja idę, pa)

hotomi sie rozwodzi?! co?!
*spojrzala zdziwiona na nią*

Jest.
*zaśmiała siię*
A co dokładnie chcesz?

*w końcu, totalnie znudzona, wiciągnęla ze swojej torebki szkicownik i zaczęła coś rysować*

No....normalnie
*wzruszyła ramionami*
Rozwodzi się.

*objął usagi w pasie i oparł sobie głowe na jej ramieniu*

*spojrzał na amelię i usagi*
kto to hotomi?

*spojrzał na anniego*
mama usagi.

a moja ciotka
*dokończyła*

(ja nie moge na gg pisac)

rozumiem. *powiedział*

(ok, spoko)

już Ci to kiedyś mówiłam
*wystawiła język*

no wybacz, zapomniałem... ><" *próbował isę jakoś usprawiedliwić*

ej to my pójdziemy *wziął usagi za rekę i poszli sobie*

no nie wiem czy ci wybacze
*udala obrażoną*

no... amelia... przepraszam. *przechylił głowe na bok klękając przed nią*
wybaczysz mi? prosze

do zobaczenia usagi, teruki *zawołał za nimi*

no wybaczę :P
*przytuliła go*
to co robimy?

jesteśmy w stołówce a tu można: jeść, pić, gotować, siedzieć itd.
chyba że wolisz iść gdzieś. *pocałował ją w policzek*

obojętnie mi
*ziewnęła*

oj, amelia. tylko mi nie mów że otbie obojętnie bo i tak będziesz spała.
*poprosił*
wstawaj, idziemy do pokoju, co? jakoś tam lepsza atmosfera na rozmowę, poza tym tam masz łóżko do leżenia,
a tu masz tylko krzesło.

no skoro prosisz
*rozesmiala się i wstała*
to idziemy?

*skinął głowa z uśmiechem i olizał wargi zachaczajac językiem o kolczyk dla zabawy.*
idziemy *uśmiehcnął się*

*poszli*

Wreszcie sama
*mruknęła cieniując coś tam*

*wszedł do stołówki i zatrzymał isę gwałtownie widząc lulu*
ee.. nie przeszkadzam?

Nie
*próbowala się za bardzo nie załamać*
Jest ok
*"będę miła, będe nawet miła"*

*podszedł do niej*
co rysujesz?

eeee....
*zmieszała się*
takiego,,,kogoś. Mało ważnego
*bo ona sobie rysowała Briana*
Taki bazgroł.
*pokazała mu rysunek*

to jest bazgroł? *spojrzał na nią jak na wariatkę*
to jest piękne. *powiedział*
poza tym tak nawiasem jestem ryan.

A ja Lulu
*powiedziała spokojnie*
Piękne powiadasz?

tak , biorąc pod uwage że moim największym osiągneinciem w dziedzinierysunku było narysowanie snopy'ego to to jest nawet arcydzieło.
przynajmneij dla mnie.
*powiedział*

Skoro tak
*przyjrzała mu się uważnie*
To uznam to za komplement.
*w glębi duch odetchnęła z ulgą, że nie pytał o osobę na rysunku*

*usiadł obok niej na blacie*
długo tu jesteś?
wybacz że pytam ale niezbyt lubię taką głuchą ciszę.

Kilka dni
*powiedziała*
Nie więcej niż tydzień. A ty?
*bycie miłym jej nawet wychodziło ^^: *

oj... hmmm.. miesiąc chyba. *powiedział zamykając oczy*
ale nei lubie tłoku który tu zbyt czesto panuje.

Coś na ten temat wiem
*mruknęła, przewracając oczami*
To opowiedz jak tu jest.

wszyscy są zbyt mili. czuję ze mi się to tez udziela.
są z róznych częsci świata. nie trudno spotkać tu kogoś znajomego.
każdy potrafi coś neizwykłego.
to zbirowisko wielu osobowości, rózniących isę od siebie, lecz tak doskonae sie uzupełniajacych.
najgorzej moim zdaniem jest jednak jak są dwie sytuacje:
-albo jest zbyt cicho
-albo zbyt tłoczno.

Kogoś znajomego?
*spojrzała na niego*
Mówisz z własnego doświadczenia?
*Mi też ta nadmierna miłość się udziela- pomyślała z przekąsem*

tak. w londynie chodziłem do skzoły z taką jedną viorel.
tez tu jest.
*powiedział jkaby nie widząc co o viorle sadzić*

A ja myślałam, że tylko ja spotykam znajomych
*uśmiechnęła się miło*
I jak? Były wspomnienia i wzajemne wyrzuty?
*prychnęła lekko*

ona miała wyrzuty za to ze mnei źle traktowała. że nie robiła nic gdy mnie przezywali i się nade mną znęcali.
wspomnienia nie były miłe. choć mi to już nie robi.
*powiedział i wzruszył ramionami. westhcnął*

(brzmi znajmo? ... hmm.. pomyślmy czy brzmi :P)

Rozumieem
*pokiwała głową, zastanawiając się co to są wyrzuty sumienia*

*spojrzał na nią*
potrafisz coś?

Rysowć, tańczyć, śpiewać...
*zaczęła wymieniać, skromna to ona nie jest xD*
Dziwne pytanie

nie o to pytam. *dodał*
co potrafisz - znaczy co zesłała ci księga?

A to
*zrobila takie "psiii"*
jak to ujął Brian
*zaczęła wytężać mozg, żeby sobie przypomniec*
Pani Marionetek. Czy jakoś tak. Steruję kościotrupami. A ty?

jestem hermafrodytą :/ *skrzywił się*

*ta rozmowa była dla niej za trudna. Znowu musiała wytęzyć mózg, żeby wpaść na to co to hermafrodywa*
Czyli że....
*wydukała*
jesteś i facetem i kobietą!
*powiedziała dumna z siebie*
jak jakieś zwierzątko...
*myśli co za zwierzątko też tak miało*

jeśli isę nie myle jak ślimak *bąknął*
ale dokładniej to zmieniam płeć. i powiedziano mi , znacyz lekarz powiedział, że przebywajac zbyt długo w ciele dziewcyzny moge nawet miesiączkę dostać.
a uprawiajac w ciele dziewczyny seks z facetem mogę zajść w ciążę... która jako facet tez będę nosił... *dodał*

Ja mialam na myśli tego no
*pstryknęła dłońmi*
tasiemca!
*dumna z siebie, że wykminiła*
To chyba nie za ciekawie? Chyba, że to lubisz,,,

no dzięki ><" *tym tasiemcem to go dobiła*
czy to lubię? niezbyt. ale sie przyzwyczajam. w każdym razie staram sie nie być dziewczyną dłużej niż dzień.

Nie ma za co
*słodko się uśmiechnęła*
Czyli czasem bywasz. Po co?

nie wiem. chyba dla sprawdzenia reakcji innych na to.
ponoć dużo mi sie tylko twarz nie zmienia.
czy to znaczy że ja wyglądam jak baba? *spytał*

Trochę
*przyjrzała mu się znowu*
Masz dziewczęce rysy twarzy i nos, ale reszta jest ok.

rezta? czyli mało na ta reszte zostaje *parsknął śmiechem*

Czy ja wiem...
*powiedziała oschle. A ona próbowała być miła?*

dobra... koniec. *powiedział i podparł się łokciami o kolana*
kim jest Brian?

Skąd to pytanie?
*zmarszczyła brwi*

wspominałaś o nim to pytam.
nie chcesz odpowiedzieć to nie.

Brian to znajomy z przeszłości
*powiedziała niby obojętnie*
Też tu jest. I go tam bazgrolilam.

przystojny jest.
*skomentował*

No
*uśmiechnęla się lekko*
Dużo się zmienił...ale oczy mial zawsze ładne. I dłonie. takk
*rozmarzyła się trochę*
Ale wiesz,,,,to zawsze znajomy z przeszłości
*dodała szybko*

tak, tak *powiedział jakby z kobieca intuicją*

Co-o?
*spojrzała na niego jakoś dziwnie*

nie, nic. *powiedział *

Coś kombinujesz!
*powiedziała oskarżycielko*
i ja chcę wiedzieć co!

ja nic nie kombinuję.
po prostu nie wierze że ot tylko znajomy.

No dooobra
*poddała się*
Chodziliśmy kiedyś ze sobą. Ale to była wielka pomyłka. Nie ten status społeczny
*machnęła ręką*
Ale mio było. I czasem mi było smutno, że go rzuciłam
*zmarszczyla brwi*
Ale jak to komukolwiek pwiesz to nie ręczę za siebie!

nikomu nie powiem.
przysięgam.
*powiedział*

No!
*zrobila mu niu niu*
I nawet nie myśl, że go jakoś specjalnie lubię, czy coś!
Bo tak nie jest!!

jasne *powiedział podchwytliwie*

*oni tyłem do neigo siedzieli. to ten się ukrył za framugą tak trochę i patrzył sobie i słuchał ^^*

Ej!
*wściekła się jeszcze bardziej*
Wcale mi się cholernie nie podoba i go nie lubię. Jest maly, złośliwy i wcale, a wcale, a wcale wcale mi się nie podoba. Coś sobie uroileś!

to czemu mówiłaś ze za nim teksinisz? *spytał*

Zerwałam z nim, bo wiesz, nie był jakoś mega popularny. Potem zaczęłam chodzić z Christianem
*prychnęła*
Ale on był zupełnie inny. I tak czasem, jak siedzialam i patrzyłam jak on mnie traktuje, to mi go brakowało, bo był slodki. I by mnie nigdy nie uderzył, czy coś....

rozumiem.
*powiedział*
czyli jednak go lubiłaś?

No.
*poddała się*
I go lubię nadal. Ale to przeszłość. On czuję się wykorzystany. I tak dalej
*zreflektowała się*
Jesteś okropny!
*syknęła*
I jak cokolwiek piśniesz to....

ja nic nikomu nie pisnę. *zapewnił ją jeszcze raz*
ale może powiedz mu że tobie na nim serio zależy?

*oczy mu się zaszkliły jak sobie słuchał ich rozmowy*

Tak! już pędze
*zironizowala*
Powie, że to dlatego, że się zmienił i tak dalej.

a nie ejst to troche racja? *spytał*

Czy ja wieem
*ma dzisiaj jakiś dzień szczerości*
Na pewno teraz nie musialabym go chować przed koleżankami. Trochę bardziej mi się podoba, to fakt
*powiedziala wzruszając ramionami*
Ale on miał zawsze ładne oczy...

tak. widze. oczy to ma zabójcze. ale uśmiech chyba tez mu isę nie zmeinił, co?
*spytał*
i jak to powiedziałaś... hmmm.. dłonie. co?
chyba tak bardzo sie nei zmeinił. moze nei umiałas zobaczyć w nim teog piękna?

Może?
*wzruszyła ramionami*
ale jakie to ma znaczenie?
*spojrzała na niego*
Wziąleś mnie na wielką szczerość! Dobrze, że tego nikt nie słyszał...

a moze jakbyś była taka szczera cześciej to byłoby lepiej? *spytał*

Czyli, że co?
*zaczęla się kręcić na tym blacie*

mów wiecej szczerze. nie sztucznie.
to przekonuje ludzi do ciebie.

Bosz,,,,
*przewróciła oczami*
Szczerze. W jakim świecie ty żyjesz?!
*machnęła ręką*
Żeby mieć jakąś pozycję trzeba się dostosować. Nie być szczerym,czy być sobą!

niektórym nie zależy na popularnści.
wolą wybrać miłośc i ukochana osobę. nie centrum zainteresowania.

jak długo tam jesteś? *spytał patrząc na briana. w myślach powtarzał sobie "myśl o dominiku, myśl o dominiku..."*

No widzisz
*powiedziała, próbując nie spalić się ze wstydu. Udała, że jakos bardzo ja zainteresowała lodowka*

*patrzył na briana*
słyszałeś cała ta rozmowę?

nie od pocżatku, ale prawie całą.

Cholera
*mruknęla. Zeskoczyla z blatu i podeszła do lodówki*
Perfidny podsłuchiwacz!
*otworzyła i udala, że czegoś szuka*

zwał jak zwał.
*powiedział i podszedł do blatu. oparł sie na nim rekami i patrzył sobie tak na przestrzeń*

*nieziemsko się wściekła. Obrócila się na pięcie i podesła do niego*
Ty beszczelny marudo ty!
*krzyknęła*
Staleś tam i bezczelnie słuchałeś co o tobie mówię i pewnie się śmiałeś!
*zacisnęła pięści*
Po prostu...jak mogłeś?

*spojrzał na briana. dotknął jego policzka i otarł go. potem spojrzał na lulu*
on płakał...

*patrzył wprost w oczy lulu nie reagujac na dotyk ryana*

Och płakał!
*oparla się o ścianę*
Ze śmiechu
*próbowała się uspokoić, ale jej nie wyszło. Też jej się chciało płakać*

śmeiję się rzadko. a co dopiero płakać ze śmiechu.
*spojrzał na blat*
wolałbym byś mi tamto co mówiłaś jemu mówiła mi.
i to częściej....
czemu ty nigdy nie mozesz być szczera przy mnie?
gdybyś była... to ... to...

To co?
*spytala cicho, nie patrząc na niego*

gdybyś mi tylko okazała to tak jak mogłas o tym opowiedzieć jemu to należałbym do ciebie.
cały. ciałem i duszą. sercem i umysłem.
*łzy ciekły mu po policzkach*
gdybyś była szczera nawet nei wiesz jak twoje życie mogłoby wyglądać.
zawiodłas isę na christianie. wiesz, ze na mnie byś sie nei zawiodła...

*zrobiło mu isę ich żal*

Nie placz
*powiedziała*
Tia. Mam tak wparowac i ci wyznać wszystko jak na spowiedzi?

*otarł łzy rękawem i patrzł dlaje na nią*
tak. po rpostu.
zwyczajnie i szczerze pwoiedziec mi to co czujesz.
tak jak jemu. dlaczego nei mogłas teog zrobić gdy u mnie byłaś?

Dalam ci rysunek!
*zaczęła się bronić*
Bo byś mnie wyśmiał. I powiedział, że to dlatego, że się zmieniłeś

janse ze bym tak powiedział.
ale wystarczyło by wtedy powtórzyć.
z reztą uwazasz ze mnie znasz. powiedziałas mi tak.
wiec czemu nie spróbowałaś?

*przez chwilę walczyła sama ze sobą*
Bo mi wstyd
*powiedziała w końcu i zamknęła oczy. Oparla głowę o ścianę*
I głupio.

*czył sie nie na miejscu, ale zostal is iedział ichco*

wstyd? za co?
*spytał*

Ogólnie
*mruknęła*
Nie lubie okazywać uczuć. Jeszcze nieokreślonych...

one sa lepiej w tobie zarysowane niż ty możesz to dostrzeć. wierz mi.
*powiedział do lulu*
zostawię was *poszedł*

nieokreslonych? *dalej na nią patrzył*

No a jak
*podkulila kolana*
Zdefiniuj mi to co czuję.

nie wiem co czujesz. nie moge tego wiedzieć.
jedyna osoba która moze ci to powiedziec to ty sama.

*zamyślila się*
To za trudne
*powiedziała w końcu*
Słyszałeś co mówiłam.

słyszałem. i uważam, że to było piękne. nigdy nie słyszałem tak pieknych słów z towich ust.
były piekne bo płynęły z serca.

Wziął mnie na szczerość i tyle
*mruknęła i wstała*
Przecież wiesz, że jestem wredna i nie mila i materialistyczna
*zaczęła krążyć dookoła kuchni*

chcesz taka być.
*powiedział*
ty sie tak zachowujesz bo wiesz ze z takim podejsciem będziesz kimś w tłumie.
*dodał*
gdybyś taka była wewnątrz, w sercu to byś nie wytykała swoich wad.

Co ty tam wiesz?
*stanęła naprzeciwko niego*
W końcu mnie nie znosisz. I się tobą bawilam, tak?

*patrzył na nia długo. potem chyba nie wytrzymał i delikatnie musnął jej usta*
skad pomysł że neinawidzę?

Powinieneś
*odsunęla się lekko, ale się uśmiechnęła*
Starałam się.

*uśmiehcnął sie do neij lekko.*
to już coś.

Ale mi nie wyszło
*mruknęla*

kiedy będziesz pewna tego co czujesz.
mozesz spróbowac znowu
*podszedł do drzwi*

Idziesz?
*spytała smutno*

(btw: starałam się  i ale mi nie wyszło tyczyło się tego, że on mial ją znienawidzieć)

(mneijsza. z resztą jak coś to pisz dokładneij ja myślę często jak facet... wiesz to ><")
*spojrzał na nią*
jest późno.

No też prawda
*mruknęła*
Ale czekaj...

hę? *spytał patrząc na nią*

Słuchaj
*powiedziała, siadając na blacie*
Bardzo cię lubię, tak? Mialo być inaczej, ale widzisz jak wyszło. Nie pytaj mnie czemu bo nie wiem
*spojrzala na niego*
Ja ci nie obiecuję, że już zawszę będe taka miła...
*westchnięcie*
Ale jak już mam dzień szczerości to do końca.
*przygryzla wargi*
Bardzo, bardzo, bardzo cię lubię. Może nawet coś więcej.

to dobrze.
kiedy to coś iwęcej bedzies zmogła z czystym sumeiniem nazwać daj znać.
ja będe czekał na ciebie. a ty to wiesz.
*poszedł sobie*

*westchnęła i też poszła*

*Weszła do kuchni, po czym wywróciła ją do góry nogami, szukając wody mineralnej. Gdy, nareszcie, ją znalazła usiadła na blacie i zaczęła łapczywie pić*

*wszedł do stołowki i spojrzał na dziewczynę bez słowa.*

*spojrzała na niego, uniosla jedną brew, jakby chciała zapytać "czego", ale też nic nie powiedziała*

*odsunął ją od lodówki bo mu na drodze stała i wyjął sobie coś do picia w szklanej butelce - jakąs oranżadę czy coś. usiadł na blacie i pił sobie*

*wszedł do stołowki i spojrzał na obecnych*
widze że sam tu nei bedę.
jakby kto pytał to ja brian jestem...

Wystarczyło powiedzieć "przepraszam"
*warknęła do Aarona*
Kirsten
*spojrzala na Briana*

miło mi *usiadł obok aarona i spojrzał na neigo*
ty jesteś aaron?

*nie odezwał sie do kirsten a ptoem spojrzał na briana pytajaco*

czytałem księgę akademika.
znaczy tę akrtkę z lista obecnosci.
*powiedział*

*skrzyżowała ręce na piersi, w duchu wyzywając Aarona od najgorszych*

*miał ich dalej gdzieś i pił tą swoja oranżadę*

taaa.... *westhcnął*
kirsten, ty tu jesteś bo cos potrafisz czy bo cię tu wysłali?

Jestem....powiedz mi najpierw jaki dzisiaj jest dzień
*jęknęła*
A co do tego drugiego to z własnej woli tu nie jestem. Sensei z mojej pierwszej akademi uznali
*przewróciła oczami na myśl o nich*
skończeni idioci
*wróciła do wątku głownego*
że tu moje zdolności
*prychnęła*
lepiej się rozwiną

sobota jest. *mruknał*

widze że masz jednak przebłyski altruizmu *spojrzał na aarona z dziwnym uśmeichem a potme na kirsten*
a co potrafisz?

*weszła, podeszla do lodowki, wzięła jabłko, usiadla na blacie i zaczęła je jesc*

*spojrzał na cody z miną a'la 'niech mnie diabeł oswieci bo nie wierze'*

hej... brian jestem

*siedziała i jak zwykle miala wszystko i wszystkich gdzieś, po prostu jadła swoje jabłko*

*spojrzała na chłopaka*
cody

miło... jakś tak z wami wsyztkimi to jak na cemntarzu csię czuje
*przeszył go dreszcz*

To od środy
*pokręcila głową*
Nie chcesz wiedzieć
*mruknęła do Briana*

*wzruszył ramioanmi na uwagę briana*

czemu? wszystkie zdolnosci są do zeniesienia, a każdy mwi ze ma najgorsza i bezadziejną.
a ci co nie amją wcale przynajmneij są zadowoleni.

Jak cię dotknę bez tego
*pokazała mu rękę na której byla rękawiczka*
To nie skończy się to miło. Pobiorę od ciebie coś dziwnego a potem powiem coś o przyszłości, i takie tam

jeju, ale wy wszystko przezywacie...
gorzej niż mrówki okres
*podsumowala ich*

ja nic nei mówię *mruknął*

wielkie rzeczy
*powiedział do kirsten*
nawet gdyby coś mi sie miało stać to i tak co z tego?
to jest zdolnosć, coś co nas wyrznia i jest na swój sposób piekna.
*powiedział*
a wy jestescie ponuraki *zwrócił się do aarona i cody*
(z/w)

w takim razie nie skazuje cie na spędzanie czasu z takim ponurakiem jak ja
*wstala i wyszla*

Psi
*prychnęla*
Ja wiem, że rękawiczki są niewygodne'
*spojrzała na Briana*
A tyś nieprzyzwoicie wesoły jest
*Cody zignorowała, w myślach nazywając ją na siłę mrochną gotką i marnym imolem*

*bez słowa wstał i wyszedł*

nie ejstem wesoły.
wręcz przeciwnie.
ale biorę wszystko racjonalnie.
nie narzekam na rzeczy ważne.
*powiedział*

Czyli?
*mruknęła, dopijając do końca swoją wodę a potem spojrzała na niego jak na idiotę*

wam się nei podoba to ze macie moce.
ale neiktóre moce, np. twoja. nie mogą skrzywdzic nikogo.
pobieraja jedynie informacje.
tylko to.
inne, są szkodliwe.
a tacy co je posiadaja narzekają mniej niż ci, którzy mają te neiszkodliwe.

A ty geniuszu co masz?
*prychnęła*

nic przydatnego *położył rękę na butelce którą zsotawił aaron, a ta jak polana kwasem rozpłynęła się *

Z takim czymś
*odsunęła się lekko*
Wara od moich rzeczy. A pan wesołek cię zabije
*potem złapala się za głowę i zaczęła jęczeć*
ałaaaaa.

aaron, raczej nikogo nie zaije.
tylko chcebyć twardy.
widze to w jego oczach.
niby zimne, ale ... ża mi go tochę... *sprżatnałta butelkę i usiadł znów na blacie*

Żal ci go, bo?
*miala dosyć niewyraźną minę a w oczach chęć mordu*
A skąd wiesz jaki on jest?

nie wiem. ale się domyślam.
chyba jestem do neigo podobny.
ale nie tak zamkniety w sobie.

Podobny?
*spytała, siadając po turecku i odchylając głowę do tyłu*

mneijsza *uciął*
a ty co? kac?

Zaczynasz to mów
*jęknęła*
Ahaaaaaa...upili mnie!
*prawię krzyknęła, zła*
A mówili, że to spokojny i ładnu akademik

bo tak jest.
ale niektórzy piją, a jak ty lubisz to trudno.
ja jestem abstynent.

Nigdy nic nie pileś?
*spytala uważnie*
I dokończ to co mówiłeś
*zaczęła marudzić, żeby dokończył*
Po piciu jest mila zabawa.

nigdy. nie zapraszano mnei na imprezy.
byłem porazką dla towarzystwa *powiedział*
nie dokończe bo nie mam ochoty na zwierzenia, ok?

pić można też w samotności
*dodała, starając się za bardzo nie ruszać głową*

nie lubię alkoholu, ok? *spojrzał na nią*
a po co wogóle ludzie piją?

Zeby zapomnieć
*zamyślila się*
lepiej się bawić. Pozbyć zahamować
*prychnęła*
ok

niby... a powiedz mi... czemu to co potrafisz, twoja moc.... jest taka, twoim zdaniem, zła?

męczysz
*jęknęła*
bo nie mogę nikogo dotknąć bez specjalnych rękawiczek.

może to sie ejszcze zmieni?
moce isę rozwijają.

Dlatego tu jestem
*wściekła się i rzucila butelką wody w ścianie*
A nie chcę! Tu jest okropnie!

czemu?
*spytał spokojnie*

Bo nic tu nie ma!
*odfuknęła*
Bo nie ma moich przyjaciól, Toma, nie ma pustyni. Nie ma takiego słońca. Nie ma nic!

może spróbuj znaleźć tu coś co ci się podoba.
*zaproponował*

*spojrzała na niego jak na idiotę*
Tia

a czemu nie?

A jest tu coś pozytywnego?
*parsknęła*

posuzkaj czegoś takiego.
może przyjaciela.
może miejsca.
może sklepu.
coś tu musi być oc ci się spodoa.
trzeba tylko to coś znaleźć.
*powiedział*

jestem leniwa
*jęknęła*
A co, tobie się tu tak podoba?

odnalazłem tu kogoś kogo chcę odzyskać.
*powiedział*

*spojrzała na niego uważnie*
Nie rozumiem.

nie musisz. *powiedzial i westchnął*
wiesz ja już pójdę, miło było cie poznać *poszedł*

Przyjmijmy, że mi też
*prychnęła, jak wyszedł*
Nudno tu i beznadziejnie
*wzięła kolejną butelkę wody*

* wbij i poszedl zoribc sobie kanapki*
Czesc * powiedizla do kristen *

Hmm.. to nie *zrobil kanapki i poszedl *

*jakoś miala zaćmę i go nie zauważyła, o.O*
(byłam z/w ^^)

*wszedł do stołówki  zobaczył dziewczynę. chwilę szukał słowa*
cześć *wydukał w końcu ^^*

*spojrzała na niego jak na wariata*
cze
*fuknęła w końcu*

wybacz. *powiedział*
jeszcze nie do ko-końca wychodz-wychodzo-wychodzą mi niekt ... *wkurzył isę i zaklął po norwesku* niktorne slowa.

Aha
*mruknęła*
Luz.

jak ci na imie?
*spytal przyglądajac isę jej*
jeste-jesteś bardzo *wziął oddech i skupił się* ładna.

*szok, że aż z blatu spadla*
No...dzięki
*spojrzała na niego dziwnie*
Kirsten. A ty?

Tarjei *powiedział*

*próbowala wymówić jego imię, ale jej nie wyszło*
Jak to się mówi?
*jęknęła, znowu siadając na blacie*

tarjei
*podszedl do niej*
ta-r-je-i *powtórzył wyraźneij*
dziwne imie wiem.

ta-r-je-i
*powiedziala w końcu poprawnie*
O! Udało mi się
*powiedziala bez śladu entuzjazmu*

*rozłożył ręce*
ze mn-mna-mną będzie ci si...się trudno rozmawialo...

Bo?
*znowu dziwna mina*
Nauczysz się mówić lepiej
*była dla nie go miła, za to co na początku powiedział*

to troche moze potrw-potrwa ... *zaklął*
wiesz o co chodzi.

Wiem
*powiedziała*
Nikt nie jest idealny.

mi do idea-*pomyślał(miało być: ideału)*ln-*znów pomyślał(miało być: idealności)*ego daleko
*powiedział z dziwną miną a'la sorry za to moje gadanie*

Mówisz tylko o wymowie?
*spytała*
Czy ogólnie?

og-og-... to drugie *powiedział i oparł isę o blat łokciami*

Aha
*pokiwała głową, a potem spojrzala na jego łokcie zastanawiając się co ma zrobić. Do wyboru miala aż 4 warianty!*

w sumei to ja jestem do bani.
o wymowie to ja nie wspominam nawet.
ale jak tak pod uwage wchodzi charakter to nie jest nie dobrze.
ale jak tak dwane czasy to nie jest dobrze
*gadał tak by jak najmneij tych głosek było co ich nie umie wymówić - troche to zamęt wprowadzało*

*W końcu wybrała wariant 4*
Rozumiem. Rozwiń 2

*spojrzał na nią*
b--będę si-si-się wik-wikl-wikłał.
bo nie umiem tego powiedzi-pwoiedzie-ć bez tego.
no to, z charakteru nie jestem z-zły. ludzie m-mów-mówi-mówiąże nawet sympatyczny.
i lubi-lubią mnie za to. bo mi chodzi...ło o to bo s-sądz-sądzą że mam dobry charkater.
rozumiesz teraz to....? tak bardziej...

Rozumiem
*powiedziała po raz setny z kolei*
Męczę cię. Każe ci za dużo mówić.

nie, mo-mo *wkurzył się* morze (^^") dziejki temu siej naucze moiwicz. *wypalił ale wyszedł z teog większy zament niż sądził*

Praktyka czyni mistrza, jak to mówią
*wzruszyla ramionami i znowu jęknęła*

co tobie jest?

kaaac
*jęknęła*
Boli mnie wszyystko
*jęczy nadal*

wsp-wsp.... przykro mi. *powiedział*

*zignorowała jego słowa*
Jestem głupia
*(uwaga, uwaga) zaczęła orp\ropnie beczeć*

*spojrzał na nią i nie wiedział oc ma zrobić*
co stał-ło?

Jestem głupia
*z każdą chwilą beczy bardziej*
Nie trzeba było tyle piić! Wiedzialam jak to się skończyyy!
*histeryczny szloch*
Po co ja tu przyjeeeechaaaałaaaaam?

jak sko-ń-czy?
boli ci-cię teraz wszystko, tak? o to chodzi?
ale czemu nie przyje-jeżdża-c-ć?
*spytał i leppo dotknął jej ramienia*

Skoończy się kacem
*dalej beczy*
I bólem głowy, brzucha i w ogóóóóóóóóle!
*na chwilę się uspokaja, ociera oczy i znowu zaczyna beczeć*
Bo tu jest okrooooopnie!

dlaczego?? *spytał obserwując ją*

Bo nie ma moich przyjaciół, Toma, nie ma kus-kus i nie jest tutaj fajnie
*przestała płakać, ale drżała jej broda i oczy dalej miała pełne łez*

kus-kus to taka kasza?
*spytał dalej tryzmając ręke na jej ramieniu*

Aha
*pokiwała głową*

uspo-uspokój si-ę. ok?
*pogłaskał ja lekko p ramieniu*

Jestem spokojna
*spojrzała na niego dziwnie*

bo p-pła-kałaś. wybacz.
*powiedział i spojrzał na nią chowajac rekę za sibeie*

Często płacze
*spojrzała na niego trochę przychylniej*
Ale nie bez powodu!

rozumiem. *pwoiedział*

No.
*powiedziała poważnie*
To bardzo dobrze.

tak my-ś-lę.
*powiedział*
bo jak si-ę p-p-płacze bez powodu to jest troche dziwnie

Zgadzam się z tobą
*uśmiechnęła się lekko*
A ja nie czuję się tu dobrze
*podkuliła nogi i oparła brodę na kolanach*

mo-moz-że poczujesz si-ę jeszcze.
dobrze znaczy.
no bo mo-ż-e znajdziesz tu c-co-coś wartego uwagi.

Kolejny
*jęknęła*
Na przyklad?

kolejny? *spytał*
ni wiem, mo-ż-e osobe co j-j-j-ją polubisz?

Pef
*prychnęla*
A gdyby krowa miala skrzydła, to by latała.

prawda. *powiedział*
w sumie mog-ła- mogłaby mieć i by lata-ł-a. wiem to.

Taki przyklad mnie nie zadawala
*powiedziała i wstala*
Ja idę. PA

papa *i tez psozedł*

*Weszli razem do kuchni. wyciągnęła dwa kubki, wstawiła wodę i zaczęła herbatę robić*

*chodizł za nią*
wybacz, ale nie przepadam za 'cmentarzami'

To nic
*pokręciła głową*
Tam jest strasznie.

*spojrzal na nią*
wiem że tak mówisz tylk odlatego bym sie głupio nie czuł. o.
*powiedział*
ale i tak dizęki

Wcale nie
*zrobiła herbatę i podała mu kubek*
Takie miejsca sa smutne. Zła atmosfera.

to to tak.
*wziąl kubek*
dziękuję

Nie ma za co
*powiedziała*
Uszy do góry.

*uśmeihcnąl sie do neij*
umiesz poprawić humor :)

Czy ja wiem
*wzruszyła ramionami*
Viorel wychodzi za Erica.

tak? miło.
uwazaj jak nas za świadków wezmą :P

Skąd taki pomysł?
*spytała*

plotęco mi ślina na język przyniesie.
wiesz to rpzecież

No wiem
*powiedziała*
Ale to by było mile.

no, nawet bardzo.
tylko czy viorle sie nie rozmyśli?

Pewnie będzie miała wątpliwości
*powiedziała cicho*

oby tylko nie opuściła erica bo on chyba umrze bez niej...
*westchnął głośno myśląc*

Myślisz?
*spytała*
Ale jak opuści to pewnie na dwa dni i jej przejdzie.

no mam nadzieję.
ale wiem tylko na pewno ze eric i jego zalamanie może być hmm... dziwne.

Dziwne?
*zamyśliła się*
Czyli?

on ogółem, jakos tak, nigdy nie widzialem go smutnego.
jeśli będzie smutny t pewnei będzie zachowywal sie 'desperacko' głupio...
będzie pewnei chciał zwrócić na siebei uwagę

Biedny Eric
*posmutniała*
Wtedy trzeba będzie mu pomóc. A Viorel dać ochłonąć.

tak *skinął głową i napił sie herbaty*
mam tylko nadzieję, że nie popadnie ani on ani ona w żadną depresję czy coś.

Chyba aż tak źle nie będzie
*powiedziała*
Niedługo będą małżeństwem i będzie pięknie.

tak, oby. wiem że kracze jak zawsze.
spokojnie, jestem dziwny. to tylko to :}

Nie jesteś dziwny
*powiedziala cierpliwie*
Nie zmyślaj

hikari, ja tobei powtarzam, ze ja nei zmyślam.
tylko wiem swoje :P

Ja też
*zaśmiała się*
Nie jesteś dziwny.

dobra, dobra. i tak zostaniesz przy swoim i ja cie nei rpzekonam.
za nic w świecie, a probuję juz kilka miesięcy ;p
*uśmeihcnął się*
dobra herbata :)

To chyba dobry znak, nie sądzisz?
*spytała z miłuym uśmiechem*
Wiem, sama robiłam :P

no, pewnie tak.
ale ty hikari skromna jesteś :P

To jedna z moich wielu zalet
*pokazała mu język*
Najlepsza zaraz po czarującym uśmiechu.

o tak, tak, zgadzam się bezwarunkowo *uśmeihcnął się*

I jakie mam jeszcze zalety?
*spytała słodko*

jesteś kochana bardzo.
martwisz sie o innych.
masz śliczny uśmiech.
śliczne oczka...
*wymieniał*

No, mów dalej
*zaśmiała się*
Jestem próżna.

widze właśnie :P
*zaśmiał się*
robisz świetna herbate.
masz śłiczny głos.
umiesz pięknie grać na skrzypcach

No cóż...
*zaśmiała się*
I chyba mnie kochasz...

oj, na pewno cie kocham :P
tu wątpliwości typu 'chyba' to nie ma.
w każdym razie z mojje strony *spojrzał na hikari z głupią miną a'la 'a ty mnie?'*

A ja nie wiem
*zaśmiała się figlarnie*
Musisz mnie przekonać.

oj, przestań :P *pocałował ją romantycznie*

No dobrze
*zaśmiała się*
Kocham cię.

na tą odpowiedź czekałem *pocąłowąl ją raz jeszcze*

Wiem
*kiwnęła głową*
Ale na wyznania trzeba sobie zasłużyć.

wiem, wiem.
na wszstko trzeba zasłużyć.

No widzisz. Ja zasługuję samą soba
*słodki usmiech*

tak, ty tak
*objął ją w talii*
:) kocham cię

Ja ciebie też
*powiedziala słodko*
Ale wiesz co. Doszłam do wniosku, że jesteśmy oryginalni.

dlaczego oryginalni?

Bo jesteśmy tacy mroczni
*zaczęła wymieniać*
I się rzadko widujemy.

mroczni? czemu?

Ja chodzę po cmentarzach a ty jesteś gotycki
*zaśmiałą się*

e tam, co tam :P

Jesteśmy oryginalnui, nie sądzisz
*spytała znowu*
To nie wada.

no, powiedzmy. choć tak nei sądze :P

A co ty o nas myślisz?
*spytała*

że ejstesmy ładną parą.
mam śliczną dziewcyznę.
a ja jestme normlany

Nie jesteś dziwny?
*spytała, mrużąc oczy*

no odbra, poza tym :P

Wiesz co?
*rzuciła w niego serwetką*
Czemu chcesz byćdziwny, co?

nie wiem.
tak po prostu uwazam.
to źle?

Nie
*pokręciła głową*
Ale nie jesteś dziwny. Jesteś bardzo inteligentny.

no to teraz bedę mówic że trudno, jestem bardzo inteligentny :P

To jest zgodne z prawdą
*zaśmiała się*

ok, dobra. koniec :P
*zasmiał sie*

Ty nie jesteś prózny?
*spytała miło*

nie, wcale :P

No trudno. Ty mi będziesz komplementy prawił.

przeżyję to :)

Jakoś?
*zmarszczyła nos*
A niech ci będzie.

*pocąłował ją i objął ją*
oj, no daj spokój.
jestes moją piękną hikari , o!

Twoją
*kiwnęła głową*
Tu ię akurat zgadzam.

no, to teraz *pcąłował ją*
ja bym poszedł spać.
*powidzał*
mogę? jestem śpiący

Pozwalam!
*powiedziała*
Ja też pójdę spać.

to dobranoc *pocąłowął ją*

Pa
*pomachała mu i poszła*

*też poszedł*

*wszedl do kuchni posiedzial coś pokroił, ugotowąl coś tam coś tam. wyszedł z tacą*

*weszła do kuchni. Do mikrofalówki dała jakieś szybkie danie i usiadła na blacie, czekając na nie*

*wszedł do kuchni przecierajac oczy*
o cześć primabalerino :P:P:P:P:P:P
co przekąszasz? *spojrzał na mikrofalówkę*

Jedzenie
*fuknęła*
I mam imię. Zapomnialeś Simo, prawda?

nie, nie zapomniałem.
Aoi jesteś, o ! :P:P:):):P:P
*uśmeihcnął się*

Brawo
*fuknęła znowu i wyciągnęła to coś z mikrofalówki*
Geniusz.,

no, weź przestań :P:P ja sie ciesze ze cie widze, a ty nie? :P:P:P:P:P

Cieszysz się?
*znok o.O*
A czemuż to?

bo widze ludzką facjatkę :P:P:P:P
i mi miło na serduszku, że istneiją inni ludzie o :P:P:P:P

Radosny człowiek
*załamka*

jeden na świecie nie zawadzi. a ty to Ponurak :P::P:P:P:P

I co, zrobisz mi coś za to?
*pogrzebala w jedeniu*
Nie mam powodów do radości.

ojoj :P nic ci nie zrobię :P:P:P:P:P:P:):):)
nie moja sprawa czy ktoś szczęśliwy czy nie :)

No i dobrze
*powiedziała*
Nic ci do tego jaki ja mam humor. Banan

no cóż :P:P:P:P:):):P:):):):P):)

Jej
*spojrzała na niego*
Denerwuje mnie twój entuzjazm.

widze :P:P:P *zaśmiał się*

I nic sobie z tego nie robisz
*dodała*

no ^^ *przyznał*
ale nie przejmuj się mną, ja z reguły takie dziecko-kwiat :P

Dziecko-kwiat
*prychnęła*
świetnie. Olewam cię.

miło :P:P:P:P:P:P:P:P:P:P:P:P

Zaczęła sobie nuciić*
Olewam, olewam, lalala

*siedział i perfidnie z wielkim uśmiechem na nią patrzył*

Nie gap się na mnie
*nie wytrzymała*
Ty mnie lubisz denerwować?

nie. po prostu jestem soba, a ty denerwujesz isę sama.

ple,ple,ple
*mruknęła*
Bo nie rozumiem dlaczego jesteś tak nieziemsko radosny.

po prostu taki jestem, ot co :)

Nigdy nie rozumiałam optymistów
*prychnięcie*

cóż. to tak jakby szukać światła nawet w najciemniejszym tunelu.
poza tym, ludze powinni ise cieszyć tym że mogę żyć. :):):):)
nawet jeśli życie nie ejst wesołe, to zawsze moze znaleźć się ktoś kto to zmieni :):)

Naćpałeś się?
*przechyliła głowę*
"awsze moze znaleźć się ktoś kto to zmieni" - życie to nie Muminki, wiesz?

wiem i bardzo mnie to cieszy *uśmeichnął się a ptoem z zamyśleniem dodał* ja tak po głębszym zastanowieniu zawsze się bałem buki....

Buki?
*o.O*
A co to?
*prychnęła*
I czemu cię to cieszy?

Buka to taka zjawa czy coś z Muminków.
i się cieszę że życie to nei muminki bo nei chciałbym mieć głupiego ogonka ^^

Ale masz podejście do życia
*prychnęła*
Albo miałeś cudowne życie bez problemów, albo za mocno kiedyś upadłeś na głowę.

możliwe. mam mówiła że niegdyś z kołyski wypadlem, ale to chyba przez to, ze narkomanka mnie tak do neij wkładała :P:P:):):):)

To nie jest śmieszne
*powiedziala całkiem poważnie*

dla mnei ejst.
ojciec pił, matka ćpała.
ojciec z resztą też.
poza tym, ja miałem tak zwane trudne dzieciństwo i jakoś nie ejstem pesymistą :):)
*powiedział*

Nie nabijaj się ze mnei!
*fuknęla*
To nie jest śmieszne!

z nikogo sie nie nabijam *powiedział poważnie i zamilkł*

Ojej
*zrobiło się jej głupio*
To przepraszma

nie amsz za co.
ja serio miałem... mam!, dziwną rodzinę. :)

Rozumiem
*powiedziała spokojnie*
Rodziny się nie wybiera
*chyba próbowała go pocieszyć*

e tam.
co tam.
i tak ich kocham.
*uśmeichnął się*
a z resztą. czemu ja cię tym zamęczam?
mnie to obeszło a inni się tym choć troche zawsze przejmują.
eh... trudno

No bo to...
*szukała okręślenia*
Smutne.

smutne? annie mówi że smutne to było to, że w wieku chyba 10 lat wyladowalem na odwyku bo sobie wstrzyknąłem resztkę tego co zostąło w strzykawce mamy.

Co zrobileś?
*aż spadła z blatu*

a nie! *pacnął sie w czoło*
7 lat! :)
*spojrzal na nią*
nic ci nei ejst?

Ale czemu?
*nie mogła tego pojąć*

co czemu?
aaa *załapał*
no cóż. znalażłem na śmeitniku strzykawkę.
moja mama to robiła to ja sobie pomyslałem czemu ja nei mogę?
dle że ja mały bahor byłem no to się skończyło w klinice.
*uśmeichnął się do niej*

Aha
*kiwnęła głową*
Współczuję.

nei amsz czego.
było minęło.
poza tym: złe wybory wskazują nam drogę :):):P:) o! :)

To ma niby sens
*wzruszyła ramionami i wróciła na blat*

no :):):):P:P:P:):)
nawet jeśli większosci z tego co mówię sensu brak :P):):)

To też prawda
*lekko się uśmiechnęła*
I zdarza ci się być zabawnym.

tak? to miło :)

No
*powiedziala*
Za mila jestem.

fakt. za miła :P
jak na ciebei w stosunku do minie stanowczo za miła :P:):)

No
*przytaknęła*
Jeszcze mnie polubisz.

ja? :P
tylko za zezwoleniem bo potem będzie że sie anrzucam :P:):)
o!

To ci nie pozwałam
*powiedziała*

wiedziałem :P:P:P:P:P:P

Nie będziesz rozpaczał
*dodała*

ja z reguły nei rozpaczam :):) *uśmeihcnął się*

To dobrze
*powiedziała szczerze*
To pamietaj: nie lubisz mnie.

jak sobie żyvzysz ;p
a tera zodbrano :P:P:P
*poszeł*

No to już się nie spotkamy
*powiedziała i też poszła*