*doszli do domku. był nad jeziorek. parter i pół piętra - na pietrze pół wielkosci miał taras.*
ładnei tu, co nie?

Ślicznie
*patrzyła z szeroko otwartymi oczami*

*spojrzał na jezioro*
domek nad jeziorem... pięknie, jak w bajce.

*pokiwała głową i zaczęła płakać*

*objął ja i spojrzał na nią*
co sie stało?

Wzruszyłam się
*wyjąkała, ocierając łzy*
To jest aż za piękne, no!

ale prawdziwe.
*pocałował ją w policzek*
tato mówił, że co prawda urządzona jest tylko łazienka i kuchnia, ale to i tak zbyt wiele.
jest pięknie, i tak blisko akademika...

Wejdziemy do środka?
*uśmiechnęła się wkońcu*
Tak...nie stracimy kontaktu z przyjaciółmi, a jednak będziemy na swoim.

tak.
*uśmiehcnął sie i weszli do środka*

*stanęli przed domem*
no, to na piętro i trzeba objerzeć jeszcze te kilka pokoi i taras :)

**weszli do domu**