co? *spojrzał na nią*

nie! *rozłożył ręce*
nie wiem.
kurde, po prostu, ze złości.
do rękoszynów by nie doszło... *dwrócił wzrok*

nie wiem czemu.
mój mózg po prostu wysłał do mojego ciała takie bodźce!
ja nie panuje nad tak zwanymi emocjami *powiedział i padł na kolana na ziemię. usiadł na piętach i spojrzał na nią*
przypuszczam, że czułem coś co mozna nazwać zazdrością, gdy usłyszałem twój śmiech.

wiem.
ale ja nei wiem co sie wtedy stało.
*popukal sie w głowę* to nie działa chyba jak powinno.

*spojrzał na nią*
przepraszam że ci może szanse na randkę zepsułem...

przepraszam... *westchnął*
chyba nie powinienem być wypuszczany do ludzi...

ale to jest prawda.
nie potrafię nad sobą panowac.
*powiedział*

ale głód, a impulsy to coś innego.
*próbowął jakoś wyjaśnić to co sie z nim dzieje*

słuchaj, ja jestem ząłożenia że wszystko co sie tyczy mnie jest chore.
poza tym, ty masz przyszłośc, moze miłość przed sobą, kogoś kto cie pokocha.
a ja?
*spóścił wzrok*

*westchnął. i zamknął oczy. wyglądąło to jakby cień po prostu go pochłonął i za chwilę gdzies przed nią zza drzewa wyskoczył*
dobra, przyznaję masz rację.
ale ja chyba polubiłem dramatyzowanie.

*lekko ją objął jakby chciał by jej serce się uspokoiło*

*przesunął powoli ręce na je ramiona (tka wiesz jak to w jego wykonaniu wyglądąło - sexy )*
napewno?
*spojrzał na nią (oj, on nie czuje odległości )*