*Wbiegła do salonu, chciała się rzucić na Terukiego, ale przeleciała przez fotel i zatrzymała się przed ścianą*
Ej no!
*fuknęła*
To nie było fajne!!*

Przeleciałam przez fotel
*mrukneła, rozmasowując kolano*
Głupi talent, no!

A ja wiem. Raz przelatuje, raz nie
*zaczęła się podnosić*
To od czegoś zależy, ale nie wiem od czego.

Czy ja wiem. Jak pierwszy raz coś przeze mnie przeleciało, to akurat żadnych emocji nie było.
*wzruszyła ramionami*
Ale może byś się ze mną przywitł, czy coś? Bo zaraz musze isć.

*wszedł do salonu i spojrzał na nich*
cześć.
*spojrzał na terukeigo*
musimy pogadać.

jak możesz... *zrobił niewinną minkę*
już idę...

*wyszli*

Leniwiec pewnie śpi
*powiedziała szczerze*
Usiądź, bo zaraz umrzesz ze zmęczenia i będziemy mieć 2 wesela i pogrzeb.

Zia,zia,zia,zia
*zrobiła głupią minę i zaczęła się śmiać*
Dzwoń lepiej i ustaaj harmonogram.

Ciężko
*zaśmiała się*
Usagi teraz dzwoni i ustala. A ja zgubiłam komórkę
*wzruszyła ramionami*
A jak tam życie mężaatki?

*usiadła na fotelu* dobrze.
*uśmiechnęła się*

*przewróciła oczami jak Amelia weszła*
Cała ona
*zamknęła klapkę telefonu*
Wszystko ustalone, mamy odebrać dodatki za godzinę i nawet będzie niespodzianka