tak, poświecę się
*uśmiehcnął się*
z resztą to będzie też 2 w 1. poświecenie dla miłości i świętego spokoju

*skulił się i opadł na kolana na podłogę*
to bolało.... *sykną*

lekko...
*usiadł na fotelu trzymając sie za brzuch*
spooko, żyję

tak, jest dobrze, serio. żyję
*uśmiehcnął się*

*wzruszył ramionami*
nie wydarzyło sie nic szczególnego, tak myślę...
troche potęskniłem, pochodziłem sobie po akademiku, pospałem.
zyczajnie.

a czemu nie moz być?
ja moze troche jestem nie teges bo mnie boli brzuch, ale sama mi to zrobiłaś...
co chcesz robić bez niego? że ci tak na tym zależy?
pójść gdzieś?
*spytał*

jest nrmalnie. teraz.
*przesiadł się obok niej i pocałował ją*

no to, co jeszcze chcesz by było normalnie w twoim tłumaczeniu tego słowa?
nie jesteśmy normanie i nigdy nie bedziemy.
dlatego siedzimy w tym akademiku.
*powiedział cicho zwieszajac głowę*

tak, albo nie bać się iść gdzieś jak marie by nei zobaczyć ducha.
albo nie udzic się w środkunocy z rozerwanymi palcami jak nath.
albo nie wygladac jak demon ze skrzydłami, nie musieć się chować, móc sie ubrać w kosuzlkę jak hyde.
nie ma lekko, my nie mamy lekko.
*westchnął*
ale czasem chciałbym być zwyczajny... nie musielibyśmy sie bać że coś pójdzie nie tak bo inni zoabczą ze jesteśmy inni.
*spojrzał na usagi*
więc, co robimy, póki keia nie ma?

*przytulił ją i pocałował w czoło*
to niech nie będzie, bo kiedy ty się smucisz to mi tez jest smutno.

widać tak musiało być.
*powiedział*
w końcu nauczymy się używać mocy nalezycie, będziemy mogli to kontrolować, wtedy to będzie zaleta a nie wada...

w sumei to my narzekamy na skrzydła hyde'a bardziej niż on.
jemu się chyba one nawet podbają,... tak myślę.