*przeczytał jeden rodział. zamknął książkę. położył ją sobie na kolnach i patrzył na fontannę*

Usiadła wyciagła z torebki ksiazke i zaczeła czytac

*usiadł na ławce rpzy fontannie*

*po pół godznie wstał i poszedł*

*wracał z kościoła jak zobaczył nathalie.*
cześć nathalie.
*podszedł d niej*
mogę się przysiąść?

tak, ja też.
*uśmiehcnał się*
i wiesz co nathalie.... tak ostatnio myśłałem o nas.
i odszedłem do wniosku, że chyba to co jest między nami to coś więcej niż zwykła przyjaźń.

trochę o nas myślę, trzeba przyznać.
bo... chyba znalazłem \moje przeznaczenie....
*spojrzał na nią*

tak, zdaje się, że uwierzyłem w nie.... w to że istneije.
że łączy ludzi.

ta siła raczje nie nazwywa sie przeznaczenie a miłość.
*spojrzał na nią*
i nathalie... chciałem ci pwiedzieć że .... ty jestes moja miłością

*uśmiehcnął się do niej*
nawet nie wiesz jak mnie cieszą te słowa.

bardzo.
*uśmiehcnął się i splótł palce swojej dłoni z jej palcami*

i chciałbym cię zapytać czy nie byłabyś zainteresowana.... chodzeniem ze mną?