Przy oknie
*pociągnęła swoją mamę tam z waliską. Usadziła ją na środku, usiadła obok niej*
No. I ładnie.

Opowiedz coś o sobie młody człowieku
*powiedziała, przeglądając kartę*
Chce wiedzieć w kim zadużyla się moja córka.

ja? *spytał dziwnie* to ja urodziłem się w tokio, ale mieszkam w seattle. mam siostre i brata bliźniaka.
nie umie śpiewać.  (K myśli: co to ma do rzeczy? ><")
mam żałosne poczucie humoru. robię z siebie aktualnie błazna.
i nie umiem do pani mówić po imieniu... *zakrył twarz jak małe wystraszone dziecko*

Ja też nie umiem....
*próbowała nie parsknąć śmiechem*

Oj nie bądź dzieckiem
*uśmiechnęła siędo niego*
A ty młoda damo ni umiesz, bo się nie przykladalaś do moich lekcji śpiewu!

K: jestem nieśmiały w stosunku do obcych *próbowałuratować sytuację*

Hoooootooomi!
*chciała sięzapaść pod ziemię*

Dobrze trafiłaś Usagi
*powiedziala miło*
Nie tak jak ja
*zrobila siąk, siąk*

*wstał i poszedł do kelnera*

Wspólczuję
*poklepała ją po ręce*
Ale pomyśl, że nie był ciebie wart, czy coś?

*przyprowadził ze sobą kelnera i usiadł na krzesle i tak patrzył to an usagi to na jej mamę*

Ech
*mruknęła*