*spuścił wzrok i wbił sie w kanapę nic nei mówiąc*

może to dziwne, ale ciesze ise ze się odezwałeś
*objeła męża i pocałowała go w policzek*

Nie przekładaj swojego życia na ich życie
*powiedział chłodno*

*westchnął zły, a potem skrzyżował ręce na piersi*

nie stresujcie mi tylko marie, a czy sie gryźć bedziecie to mi ... *zaczęła*

*uśmeihcnął się troche jak jeniec na szubienicy*

*spojrzał za nią*
Wybaczcie jej zachowanie.
*spojrzał bezradny na swoje palce*

żegnam *przedrzeźniała ją zła*
a ty nico uśmeihc  normalny! już szeregowy! to ejst rozkaz przełożonego!

a ja przepraszma za to *wskazał głowa na nico*
oraz za to *zatkał usta mei*

Nicolas
*fuknęła*
To moja mama!

wiem że to twoja mama!
ale dlaczego nei moze byc jak twój ojciec? *spytał wstajac i odchodzac od nich na kilka kroków*
wiem ze zachowuje isę jak dzieciak *dodał cicho i odwrócił sie do marie* ale boli mnie to że twoja mama mówi takie rzeczy.
przepraszm amrie, ale to trochę za dużo dla mnie... eh... musze odreagować.
niedługo wrócę... *spuścił gowe i wyszedł zarzucając na siebie kurtkę*

*wyrwała się mężowi*
nico! *chiała za nim lecieć ale się rozmyśliła*
*widac było że nie wie co sie dzieje. usiadła mezowi na kolanach i sie zmartwiła*