nie wiem

*wypił trochę herbaty*
dziękuję

Nie, jest dobrze
*uśmiechnęła sie*
Po prostu się zamyśliłam. I mi żal tego kogoś...

nie narzekam
*powiedział*

dusza mówi bardzo wiele o człowieku
ale tylko sam człowie moze powiedzieć wszystko.
*uśmiehcnął się do marie*
widze tylko dusze. każda istota luzka ma duszę.
dzięki neij poznaję człowieka.
wiem czy warto sie z nim zadawać.
bądź czy dana osoba jest dobra.

wszystkiego nigdy sie nie dowiesz i nie zobaczysz.
ja wiem tyko to co sie tyczy charakteru i pewnych cech.
nic wiecej.
nie znam jej zainteresowań, asji, sposobu rozmowy.
*odparł*

Ale od razu wiesz, czy ten człowiek jest dobry czy zły, albo czy warto z nim rozmawiać...
*też upiła herbaty*

tak, do zobaczenia cody.

tak. ale jego podejscie jest słuszne. jakby na to nie patrzeć to są dary.
tylko jedne przyjemne inne nie.

może i sie przydadzą, kto wie
*powiedział*
może jesteśmy stworzeni do czegoś większego? w sumie ... to nei takie głupie, co?

tylko, że jakoś nikt z nas nie wie po co, jak i kiedy.
*stwierdził*
i dlatego ci których moce wyglądają choćby tak... *jego ręka przeniknęa przez kubek z herbatą. potem wział kubek do ręki i wypił herbatę do końca*
...nie rozumieją czemu je mają, nie umiąnad nimi panować i dlaego mają e za nieprzydatne przekleństwa.

jak wiesz umiem czytać w myślach, umiem teraz też wyczuwać aurę i nastrój innyc ludzi choć nie w pełni i nie wszystkich.
usagi, cóż, ona się martwi tym że nie możę czasami kogoś przytulić albo że budzi się w nocy w piwnicy.
*powiedział*
nie podoba jej sie ten dar.
ale pamiętam że twój też ci sie nie podobał.
a po tym jak pomogłaś temu małemu chłopcu co sie błąkał po salonach, co go ojciec zastrzelił dwano dawno temu, przestalaś taku ważać.
pomogłaś mu znaleźć wyjście z tego swiata.
okazałas miłość. pomogłas duszy odejść.
potem zaczęłoci sie w pewnym sensie podobać to co potrafisz