Czasem mi smutno, że potraktowałam tak mojego ojca
*skuliła się*
Błagalam 3 lata, by nauczył mnie tego ciosu. 3 lata.

Mój ojciec...
*spojrzala w wodę*
Może od początku. Moi rodzice byli bardzo szanowani. Matka, znana dziennikarka, ojciec przedsiembiorca i polityk. Był ministrem finansów, Wszyscy myśleli, że jesteśmy idealną rodziną. Ale nie. Ojciec maltretował matkę psychicznie i fizycznie, a mnie maltretował. Nienawidziłam go. Zapewne źle by się ze mną stało, gdyby nie akademia i mój Mistrz. On mnie uratował. Usłyszałam kiedyś o bardzo ciekawym ciosie. Błagałam go 3 lata, zeby mnie go nauczył. Opierał się, bo był bardzo niebezpieczny...
*prychnęła*
I się nie pomylił. Gdy mnie go w końcu nauczył wykorzystałam go przy pierwszej okazji. Pięć lekkich dotknięć opuszkami w 5 punktów na ciele.  Przeszedł 5 kroków. Pękło mu serce. Lekarze uznali, że był to bardzo mocny zawał. Ale ja wiedziałam swoje. Zabiłam własnego ojca. Nie żałuję. Ale czasem mnie nachodzi myśl, że jestem potworem. Np dzisiaj.

Zasłużył.
*powiedziała*
Wiem o tym. Ale morderstwo to nie chwalebny czyn. Matka do tej pory się mnie boi.

Słyszałam już o nim
*powiedziała*
Przypadkowe?

Współczuję mu
*powiedziała cicho*

nauczył się kontroli?
*spytała miło*

To bardzo dobrze
*powiedziała*
Mrok to trudny żywioł. Zastanawiałam się nad nim, ale w koncu wybralam ogień. A ty?

Wiem o tym
*pokiwała słową*
Dlatego u nas z czasem zaniechano klas mroku. Jest tylko jedna, 3 osobowa grupa.

Nauczyciele są tu bardzo młodzi
*powiedziała*
Ale tu nie ma zajęć.

Ja też czasem mam
*zaśmiała się*
Teraz już mniejsze, ale dalej się wymyka. A ty?

Nie mówilam
*zaśmiała się*
Ale mogę pokazać
*dotknęła palcem tafli jeziora, a to w jednej sekundzie zamarzło*
Takie tam. A ty?

Wow
*zaśmiała się*
Niesamowite. Zapewne często z tego korzystasz.
*stuknęła w lód, a ten znowu zmienił się w wodę*