*wzruszył ramioanmi*
może ja cię kochałem.
i zależało mi na tobie nawet mimo tego złwego traktowania.
może liczyłem na to że w końcu mnie pokochasz?

jestem naiwny, wiem to, ale kochałem ciebei naprawdę.
a ty mnie wykorzystałaś.
*poiwedział*
a teraz żałujesz że mnie zostawiłaś *spjrzał na nią* prawda? ;>

ja swoje wiem.
jesteś dośc płytką diewczynką lulu. *podsumował*
i wiem jak patrzysz na tego chłopaka którego ciało widzisz.
*dodał*
ale mów co chcesz.
jak ci się znudzi to możesz wyjść.

no może nie aż tak, ale płytka to jesteś, przyznać muszę.
*powiedział*
nie zależy mi na tym czy cię to ruszyłó czy  nie.

sama to wiesz.
*powiedział*
odmawiam wiec udzielenia odpowiedzi na to pytanie.

to już twój problem.
*wzruszył ramionami i położy się na łóżku (tak oj... że on leży na tym łóżku ale nogi ma dalej na podłodze)*

z kim piszesz?

jak chce ci się to proszę i tak nie mam nic lepszego do roboty...

*wziął jej komórkę która wyjądowała na jego brzuchu i odczytał smsy. potem wstał i oddał jej komórkę*
widze że jego nowa dziewczyna musi być inna niż ty.
dlaczego mówiłaś że tu nie będzies znikogo straszyć? *spytał siadajac na biurku (a ona na krzesle przy biurku siedziała, ne? ^^")*

magia umarłych, co? *spojrzał w sufit*
pani marionetek? ciekawie
*powiedział*

istnieje stara księga.
*wyjaśnił*
celtycka księga.
za jej sprawą każde z nas obdarzone ejst czymś ...
jedni tym, drudzy tamtym, ale każdy coś potrafi.
ty jestes panią marionetek.
powołujesz do życia armię szkieletów ludzkich i zwierzecych.
moim zdaniem to ciekawe i ... facynujące.
twoja moc pochodzi z działy 'Magii Umarłych'

*wziął do ręki długopis i spojrzał na niego*
hmm... nic specjalnego