*wszedł do pokoju zoabczył juliet i pomógł je się pozbierać*
nic ci nie jest?

bałagan o_O
a ty u mnie w pokoju byłaś? *spytał*
byłaś. wiec nie gadaj, juliett.
jak to jest nieporządek to ja nie wiem... *uśmiehcnął isę*

śmieci, kurz, ciuchy na ziemi, rozwalone wszędzie rzeczy.
teraz nie bo mam aktualnie posprzatane, ale tak jest z reguły.
*powiedzial po namyśle*

bo od czasu do czasu przydaje się sprzatać
*powiedzial i usiadł obok neij*
jak jest za duży bałagan to się sprżata.

widze właśnie.

przygaszony? nie... raczej trawie wciaż fakt że mam siostrę.
*uśmeicnął sie do niej lekko*

ciesze się, juliett, serio.
*spojrzał na nią*
tylko teraz tak, po przemyśleniu tej sprawy trudno mi się z tym jakos oswoić.

no ogólnei patrzą cna to z lekkiego dystansu, a nie z zaskoczenia.
ja byłem za mały by cokolwiek wiedziec o rodzinie, a ona mnei nei suzkała.
a mimo to ja ją kocham jakbym ją znał całe żcie.
z drugiej strony czy ona się mnie nie boi? bo sorry, ale takie dziwne ślepia jak ja to trudno spotkać.
*powiedział*

w sumei to nei jest ważne.
*powiedział*
ale tych łez to się chyba przestraszyła.. ty też, nie?

to dziwne ale ja zawsze płakałem krwią. od czasu jak mam te oczy, czyli od zawsze.
od keidy tyko pamietam.
moja ślina też staje sie krwią jezeli znajdzie sie poza moimi ustami.
*powiedział*
neiw iem czemu tak się dzieje.

ja współczuje innym. ja sie przyzwyczaiłem, ale inni raczej się muszą d mnei przyzwyczaić.
ty chyba też.

na poczatku na pewno musiałaś.
nie wmówisz mi że te debilne oczy ci się do pocżatku podobały
*powiedział*
bo... *głos mu sie załamał*
...one czynią ze mnie potwora... *powiedział cicho*

*dotknął jej policzka wierzchem dłoni*
mam taką nadzieje... bo mój wzrok potrafi zabić.
a ci co zabijają są potworami...