tak, wiem.
*powiedział*
ale chcę troche odejść od tematu, bo popadamy w nastroje z serii 'zaraz będziemy płakać z zalu.'
*westchnął*

chcesz może iść ze mną do parku pooglądać gwiazdy?
*spytał*

u mnie z kosstelacjami tz nie za dobze ale pokażę ci kilka gwiazd które moim zdaniem tworą cos fajnego.
chodź *wział ją za rękę i poszli do parku*

*wszedł i usiadł obok*
hej nico. co tam?

i jak?
*zainteresował się*

i rozumiem że będziecie potrzebowali pomocy

to nie jest taki trudne.
*machnął ręką*
metoda prób i błędów.

nauczy się, spoko, pomoge jak co
*uśmeihcnął się*

*popatrzył za nim i zasnął w fotelu*

*wszedł do pomieszczenia. psojrzał an nathalie*
wierzysz w przeznaczenie? bo chyba znowu nas ze sobą zetknęło.

no to jakaś odpowiedź jest. ja w przeznaczenie nie wierzę.
nie wiedzę w nim iwększego sensu, nie chcę by mój los był z góry ustalony
**usiadl a kanapie*

nie wierzę w przeznaczenie.
*powtórzył*
gdyby istniało to by mi wyjaśniło po co mi widzenie ludzkiej duszy...
*powiedział i przetarł oczy*

nie czytam w myślach. dusza to dusza.
to aura która jest człowiek wypełniony, pokazuje niektóre rzeczy wazne dla tego człowieka, iektóre zachowania i charakter.
myśli to oddzielna część człoweiczeństwa.
*powiedział jakby to było oczywiste*